गझलची तोंड ओळख - भाग 4
✒संकलन : डॉ. अमेय गोखले. ✒
आजचे गझल वृत्त :
विद्युल्लता
विद्युल्लता
एकूण मात्रा : 22
♻ लगावली (लघु , गुरू क्रम)
गा गा ल गा ल गा गा गा गा ल गा ल गा
2 2 1 2 1 2 2 2 2 1 2 1 2
= 22
2 2 1 2 1 2 2 2 2 1 2 1 2
= 22
(गा - गुरू , ल -लघु)
आता उदाहरणे पाहू :
✒
बाजारच्या दिशेने , ते सर्व धावले
मी एकटाच वेडा , हे पाय थांबले
बाजारच्या दिशेने , ते सर्व धावले
मी एकटाच वेडा , हे पाय थांबले
माझी दिशा निराळी , मी जाणले उरी
पाठीवरील ओझे , मी दूर फेकले
पाठीवरील ओझे , मी दूर फेकले
डोळे वटारुनी ते , बोलाविती मला
त्या थोर शाहण्यांनी , मज शाप घातले
त्या थोर शाहण्यांनी , मज शाप घातले
कोलाहलात रत्ने , ते मोजिती तिथे
मी सांगतो फुलांना , हितगूज आतले
(मंगेश पाडगावकर)
मी सांगतो फुलांना , हितगूज आतले
(मंगेश पाडगावकर)
✒
सारी खुली गटारे , खाऊ तरी कुठे ?
सार्याच बंद वाटा , जाऊ तरी कुठे ?
सारी खुली गटारे , खाऊ तरी कुठे ?
सार्याच बंद वाटा , जाऊ तरी कुठे ?
सारेच झिंगलेले , गुर्मीत आपल्या
माझे उदास गाणे , गाऊ तरी कुठे ?
माझे उदास गाणे , गाऊ तरी कुठे ?
झाली हवा विषारी , अन् प्राण कोंडला
मी श्वास मोकळा हा , घेऊ तरी कुठे ?
मी श्वास मोकळा हा , घेऊ तरी कुठे ?
माझ्याच भोवताली , धरणी दुभंगली
हे प्राण वाचवाया , धाऊ तर कुठे ?
हे प्राण वाचवाया , धाऊ तर कुठे ?
तो देवही अताशा , घेतोय वर्गणी
विश्वास आंधळा मी , ठेऊ तरी कुठे ?
(कवी डॉ. अमेय गोखले)
विश्वास आंधळा मी , ठेऊ तरी कुठे ?
(कवी डॉ. अमेय गोखले)
✒
विझते जळात जेव्हा , आभाळ शेंदरी
मी पोचते मनाने , तेव्हा तुझ्या घरी
विझते जळात जेव्हा , आभाळ शेंदरी
मी पोचते मनाने , तेव्हा तुझ्या घरी
पानांत पाखरांची , किलबील मालवे
वार्यावरी तरंगे , ती शीळ कापरी
वार्यावरी तरंगे , ती शीळ कापरी
चेटूक सावल्यांचे , घेरीत ये जिवा
जाती मिटून वाटा , सार्या अधांतरी
जाती मिटून वाटा , सार्या अधांतरी
तिमिरात ओळखीच्या , पुसुनी जुन्या खुणा
अनिवार एकलेपण , दाटून ये उरी
(शांता शेळके)
अनिवार एकलेपण , दाटून ये उरी
(शांता शेळके)
✒
वेड्या फुलाप्रमाणे , उमलून यायचे
आयुष्य हे सुगंधी , उधळून द्यायचे…
वेड्या फुलाप्रमाणे , उमलून यायचे
आयुष्य हे सुगंधी , उधळून द्यायचे…
चोहीकडे जरीही , अंधार दाटला
स्वतः दिवा बनोनी , उजळून जायचे…
स्वतः दिवा बनोनी , उजळून जायचे…
दिसता अनाथ पंगू , वाटेवरी कुणी
देऊन हात त्याला , उचलून घ्यायचे…
देऊन हात त्याला , उचलून घ्यायचे…
थोड्या पराभवाने , व्हावे निराश का ?
मिळवून जिद्द पुन्हा , उसळून यायचे…
मिळवून जिद्द पुन्हा , उसळून यायचे…
आयुष्य गूढ कोडे , सुटले कधी कुणा ?
थोडे तरी परंतू , उकलून जायचे…
(कवी डॉ. अमेय गोखले)
थोडे तरी परंतू , उकलून जायचे…
(कवी डॉ. अमेय गोखले)
✒
एकांत एक साथी , घेऊन चाललो
काळोख खिन्न हाती , घेऊन चाललो
एकांत एक साथी , घेऊन चाललो
काळोख खिन्न हाती , घेऊन चाललो
माझ्याच पावलांचा , आवाज ये मला
ही शून्यता सभोती , घेऊन चाललो
ही शून्यता सभोती , घेऊन चाललो
आश्वासने दिव्यांची , गेली विझून ती
थिजल्या उदास वाती , घेऊन चाललो
थिजल्या उदास वाती , घेऊन चाललो
ओतून मद्यपात्रे , नच दाह थांबला
मी आग ही प्रमाथी , घेऊन चाललो
मी आग ही प्रमाथी , घेऊन चाललो
माझ्याच प्राक्तनाशी , दावा असा उभा
हा भार सर्व माथी , घेऊन चाललो
(मंगेश पाडगावकर)
हा भार सर्व माथी , घेऊन चाललो
(मंगेश पाडगावकर)
✒ संकलन : डॉ. अमेय गोखले.
✒ संकलन : डॉ. अमेय गोखले.
No comments:
Post a Comment